Saltar ao contido principal

27 de setembro - Presentación do libro "Caminos de Resistencia" de Francisco Martínez López "El Quico"

 


O martes 27 de setembro ás 20 horas no salón de actos do Museo Municipal “Manuel Torres” de Marín terá lugar a presentación do libro “CAMINOS DE RESISTENCIA” de Francisco Martínez López El Quico.

Participará o propio autor e a súa filla e investigadora Odette Martínez-Maler. Presentará e moderará o acto o compañeiro da ARMH Marín, Tino Iglesias.

Con carácter previo terá lugar a estrea do videoclip da canción "Mañán a noite" do grupo Mardeafora, colaborador habitual da ARMH Marín. Un tema que fala da recuperación da memoria histórica, e que lembra a aquelas persoas que individual e colectivamente, tamén a través das asociacións, loitan contra o esquecemento e pola dignidade arrebatada.

https://youtu.be/CIURXDUEWBk

 

****************************

Quico naceu o 1 de outubro de 1925 en Cabañas Raras, preto de Ponferrada, no seo dunha familia campesiña. Foi enlace nos servizos de información republicana da Federación de Guerrillas de León-Galicia de 1944 a 1947. De 1947 a 1951, integrado na Segunda Agrupación do Exército Guerrilleiro de Galicia-León, combateu no grupo de Manuel Girón. Exiliouse a Francia en setembro de 1951. Foi membro activo do Partido Comunista de España dende 1944, secretario xeral do PCE en Francia de 1977 a 1990 e membro do comité central de 1983 a 1991.

No ano 1994 regresou a España adicándose dende entón á loita pola rehabilitación dos guerrilleiros antifranquistas, en particular no marco da asociación “Archivo, Guerra y Exilio”, impulsando numerosos actos de memoria como foron as Caravanas da Memoria de 2000 e 2002. É presidente de honor da asociación “Guerra, Exilio y Memoria Histórica del País Valenciano” (AGEPV).

O libro “CAMINOS DE RESISTENCIA” transmite e documenta, dende abaixo e dende dentro, a partires da súa memoria sensible e persoal, unha experiencia de resistencia moi particular e que non atopamos nos arquivos oficiais dos tribunais militares da ditadura, nos da garda civil ou nos propios do PCE.


                                                     ****************************

Voltaremos a ter connosco, unha vez máis, a Quico tras o seu paso por Marín o 13 de novembro de 2012 para dar unha charla e o posterior coloquio cos asistentes, e posteriormente o 26 de outubro de 2014 participando nun acto poético-musical no multiusos da praza de abastos.

 

 

Marín, 13 de novembro de 20212. Biblioteca Pública Municipal "Vidal Pazos"
Fonte: http://www.xoanarcodavella.com/2012/11/francisco-martinez-quico.html


Marín, 26 de outubro de 2014- Multiusos da Praza de Abastos
Fonte: ARMH Marín



 


Comentarios

Publicacións populares deste blog

LEMBRANZA E HOMENAXE A CARMEN PESQUEIRA DOMÍNGUEZ "A CAPIROTA"

Intervención de Montse Fajardo o pasado 18 de agosto na homenaxe a Carmen Pesqueira Domínguez, A Capirota, na praza que leva o seu nome en Marín. "Non sei se sabedes que o noso dicionario no recolle ningunha entrada coa palabra Capirota e no de linguas próximas só se recolle unha acepción similar en masculino, Capirote, prenda semellante á nosa capucha. O mesmo pasa coa historia das mulleres: ou non existe ou aparece diluída no relato dos homes. O agocho é aínda maior no caso das que foron vítimas do franquismo: Ou non se fala delas, ou apenas son nomeadas no contar do padecemento deles ou aparecen cinguidas co capirote de tolas. E tontas de capirote somos tamén para moitos nós, quen non nos conformamos co relato imposto. Por iso convertemos á Capirota en símbolo, non só representa a Carme Pesqueira, tamén a cada unha das mulleres que, coma ela, se negaron a mirar cara a outro lado cando campou o fascismo. Como se fosen aguias que a cetrería cega con capucha para poder domar.

POZO DA REVOLTA - SETEMBRO 2023

  Durante moito tempo as vítimas foron o centro de atención nos estudos sobre a represión franquista, era xusto e necesario que ocupasen o lugar principal na recuperación da memoria e dar a coñecer as súas historias de vida a toda a poboación. Pero no relato histórico hai unha ausencia, un silencio que chama a atención e que é o do nome dos asasinos. Porque non hai vítimas sen verdugos e as persoas que perderon a vida non o fixeron por morte natural ou, como se di ás veces, nunha guerra civil que aquí non tivo fronte de batalla. Detrás de cada “hemorraxia interna”, de cada “síncope cardiaco”, que constan no rexistro, houbo as balas dunha pistola ou dun fusil, unhas persoas que apertaron o gatillo, outras que decidiron a quen había que eliminar, uns tribunais visibles que asinaron as sentencias ou uns tribunais secretos que decidiron a quen pasear. Houbo tamén unha parte da poboación que delatou, que colaborou ou que mirou para outro lado. Distintos graos de responsabilidade a fin de co

31 DE DECEMBRO - ACTO DE LEMBRANZA NO PASEO ALCALDE ANTONIO BLANCO

Deixamos aquí imaxes e algún vídeo das intervencións no acto celebrado o pasado 31 de decembro no Paseo Alcalde Antonio Blanco. FORON CINCUENTA ANOS DE AMOR, PERO EN SILENCIO.  NUNCA VOS ESQUECEREMOS Esta frase é do 12 de novembro de 1986, cando se cumprían cincuenta anos do golpe de estado xenocida que sementou o terror. A frase encabezaba unha nota necrolóxica que a familia de Luis Poza e Jose Adrio publicaran en prensa no aniversario dos seus fusilamentos. Aquela  noite en Pontevedra foran asasinadas dez persoas. Todos tiñan en común ter sido incluídas no grupo que os golpistas consideraban necesario exterminar. Os que chamaron “rojos”. Lonxe do bolchevismo e o judeomasónico, o que tiñan en común, o que facía preciso que estes foran exterminados era a defensa da fraternidade, da liberdade, da igualdade. Da democracia. Os sublevados, os golpistas, querían que o réxime instaurado perdurase, e para iso a aniquilación deles era precisa.  Tamén dos seis  veciños de Marín que, pouco máis